Tijd werd krap de huisuitztting deel 1

Ja we gaan weer verder met het verhaal en wat er allemaal verder is gebeurd.

Via de website van eropaf ben ik verder gekomen. En ik meen het als je ooit in een situatie komt te zitten waar je denkt niet meer uit te komen dan doe wat ik gedaan heb maar in een vroege stadium. Dat scheelt een hoop ellende. Ik ben op vrijdag gebeld door een medewerker van eropaf. Hem het verhaal een beetje verteld en uitgelegd dat er een huisuitzetting kwam. Hij rade mij aan om contact te zoeken met eigenkracht-centrale gaf me de website en ging meteen kijken. Heb er geen minuut over nagedacht en heb meteen alles in werking gezet voor een eigenkracht conferentie. Ik ben gebeld en op tweede pinksterdag is er een meneer gekomen van de eigenkracht-centrale en hem het e e a verteld en de eigenkracht conferentie gepland. Dit moest natuurlijk snel van tenslotte de huisuitzetting stond al op 12 juni 2012 10 uur in de ochtend. We hebben iedereen erbij gehaald en deze mensen waren aanwezig Meneer B van het maatschappelijk werk Meneer Z van ozc en de voogd van jeugdzorg en wat familie en vrienden. De conferentie ging van start op 5 juni 2012. De woningbouw wilde niet aanwezig zijn we hadden die uitgenodigd en de wethouder op de hoogte gesteld. Want een eigenkracht conferentie wordt door de gemeente betaald. We hebben een plan gemaakt en hoopten dat het zou lukken om de huisuitzetting tegen te gaan om het plan te kunnen uitvoeren. Dit plan is uitgewerkt door de meneer van eigenkracht-centrale. In dit plan stond o.a. in dat ik hem buiten de deur zou houden en met de woningbouw alles wilde oplossen. De voogd had ook haar zegje gedaan als ik mocht blijven dan mochten de kinderen bij me blijven maar bij uitztting moesten ze beide ergens heen zonder elkaar en ik mocht er niet bij gaan wonen anders zou het probleem zich verplaatsten. Tjee dat was een klap in me gezicht weer voelde ik dat de afspraken met kinderbescherming niet na gekomen werden. Alle bemoeienissen van Centrum voor jeugd en gezin, jeugdzorg, ggnet, eigenkracht-centrale, maatschappelijk werk, huisuitzetting hebben allen geprobeerd om de woningbouw erbij te krijgen maar die deur bleef dicht. De een zei het ligt aan hem ze zijn bang dat je hem weer in huis neemt de ander het is de wietplantage van 50 planten of het waren beide als reden. De huurschuld was ineens het probleem niet meer. Op 1 van die dagen heb ik ook een twitteraccount gemaakt om te zien wat er gebeurde. Ik wilde volgen, maar ik ben natuurlijk niet iemand die stil blijft zitten en begon ook te twitteren. Met 2dekamerleden die twitterde ik gewoon en met gemeente Zutphen ik de hoop dat de wethouder iets kon doen. Ik heb elke dag gebeden dat het een proef was en dat het niet uit zou komen. Op 7 juni ben ik naar het gemeentehuis gegaan en heb me plan daar achtergelaten de man aan de receptie probeerde nog iemand te pakken krijgen maar ze hadden een uitje. Ik werd maandag 10 juni terug gebeld.Die 7 juni ben ik ook naar een advocaat gegaan en die heeft me verhaal aangehoord. Hij heeft een brief naar de woningbouw gestuurd maar de volgende dag was er bericht dat ze niets wilden weten van mij. Intussen ging het twitteren gewoon door. Ik wilde koste wat het kost met de woningbouw praten maar die hielden de deur dicht. Want ze wisten ook niets van de nieuwe situatie en wilde graag een tweede kans. Want nooit heb ik om een kans gevraagd en dit was me eerste keer. Ik kon niet geloven dat de woningbouw zo vast bleef met het standpunt. Inmiddels kreeg ik contact via twitter met de SP in Zutphen en werd op donderdag teruggebeld door de hulpdienst. Inmiddels waren er ook leden van de tweede kamer met mij bezig de een met een ombudsteam de ander in overleg met andere leden. Ook met deze mensen heb ik nog steeds contact. Ik hou ze nog steeds op de hoogte. De Mevrouw van de sp heeft me enorm geholpen ik heb gehuild en we hoopten dat we alles voor elkaar konden krijgen. Via die mevrouw van het SP ben ik in contact gekomen met Re-Sa zij belde me nog diezelfde avond dus donderdag 7 juni en het was best laat. Ze vertelde me dat er een potje was vrijgekomen voor de huurschuld en hoopte zo in onderhandeling te kunnen komen met de woningbouw in Zutphen. Ik zou de maandagochtend bij haar komen in de buurtflat. Ik hoopte dat het zou lukken. De vrijdag ben ik naar het hoofdkantoor van de woningbouw gegaan in Deventer samen met mijn vriendin. We wilden een gesprek en ik begon al overstuur te raken. Toch bleef ik rustig maar heb wel gehuild zag alles uit elkaar vallen en hoopte op begrip en dat ik toch me plan kon gaan uitvoeren. Maar helaas dit mocht niet zo zijn. De dames van de woningbouw hadden gebeld met Zutphen en die bleven voet bij stuk houden. Nu was het antwoord wietplantage in huis ga je er gewoon uit. Maakte niet uit wat je meegemaakt heb je gaat gewoon. Beide dames vonden het wel erg maar ja dat was het beleid van de woningbouw. En ik ging met me vriendin mee en ook dit op twitter gezet. Intussen bleef ik contact houden met eropaf en huisuitzetting en leden van de tweede kamer. Hield iedereen via twitter op de hoogte, wat ik nog steeds doe. De oproepen van eropaf en verschillende mensen naar woningbouw en wethouder over mijn situatie mochten niet baten. Het weekend heb ik me huis leeggehaald en naar de opslag gebracht. Want wilde het risico niet nemen dat ik dat ook allemaal kwijt zou raken. Die zondag werd een harde dag voor me deze vergeet ik nooit meer weer en de dagen erna ook niet. Mijn jongste dochter ging met me oudste dochter mee. Daar ging haar bedje en fiets en haar kleding in de bus om mee te gaan naar Nijmegen. Ik heb zo gehuild heb het er nog moeilijk mee. Want ik mocht niet bij me oudste dochter verblijven tot ik weer iets anders had als de uitzetting doorging zelfs niet voor 3 weken van de voogd. Ik moest maar naar een daklozencentrum want ik was boven de 18 had de voogd gezegd. Alles werd waarheid zoals ik gedacht had mijn kinderen bij me weg en mijn kinderen zonder hun moeder terwijl we al zoveel hadden meegemaakt.