Spannende tijden

Inmiddels is het donderdag en nee nog geen nieuws of zicht op een huis. Het is weer afwachten. Nog twee weekjes en dan moet ik hier ook weer weg. Wordt er gek van, van al dat wachten. Zelf ben ik ook druk aan het zoeken maar het valt niet mee om particulier te huren binnen de huurtoeslaggrens. Ik begin me steeds drukker te maken wat als ik niets heb en weg moet. Waar moet ik dan weer heen en kan ik de vakantie niet met me kinderen doorbrengen. Als ik geen eigen plek heb dan gaan me kinderen weer bij me weg en dat terwijl we elkaar zo nodig hebben. Er is zoveel gebeurd, maar nu alles zo is kan het alleen maar beter worden. Zeggen ze alleen weten we niet wanneer. Dus nu is het weer een beginnende stresstijd. Gewoon omdat ik me kinderen weer bij me wil hebben. Vooral de jongste. Mijn dochter van 16 gaat op een leerhuis daar moet ik woensdag naar toe om te kijken wanneer en een gesprek. Zit er wel mee. Zo raar 16 jaar en dan al een leerhuis. Maar goed we zien wel hoe het gaat. De voogd heeft inmiddels ook het en en ander gedaan. Ze heeft een positieve brief geschreven bij de inschrijving van een wbv en ik hoop dat het allemaal gaat lukken voor de zomervakantie allemaal voorbij is. Dan kunnen we eindelijk ons leven echt oppakken en weer structuur. Want niets is belangrijker dan dat voor jezelf maar vooral voor de kinderen. Dit weekend komt me kleine meisje weer bij me en ik ben er heel blij om. Het valt niet mee om alleen te zijn in zon groot huis. Ze blijft zolang het kan, dus zolang ik hier kan blijven of tot ik een huis heb. Maak me wel zorgen over alles en het maakt me wel verdrietig. Zelf denk ik nog steeds even terug en hoe ik een oplossing kan vinden, maarja is niet zo makkelijk allemaal. Maar vandaag schijnt de zon en proberen weer positief te blijven en hopen dat het snel gaat lukken. Binnenkort weer een stukje blog erbij. Mocht er geen nieuws meer zijn voor het weekend wens ik iedereen een zonnig en fijn weekend.