Dit is het laatste deel van de achtergrond informatie.
Ja inmiddels is het 1 januari nieuwjaarsdag en ik voelde me ellendig. Maar goed ik moest doorgaan met overleven voor mij en de kinderen. De rechtszaak over het huis was elke keer uitgesteld en dat was geen gewone bodemprocedure. En ja hoor mijn man begon zich ermee te bemoeien hij zei tegen de advocaat ja hoor we kunnen 250 euro in de maand missen aan de huurschuld. Maar nee dat konden we niet maar hij bleef volhouden dat het wel kon want hij kreeg tenslotte zijn wia uitkering weer zei hij. Ja die kreeg die en hij moest de rekeningen betalen in de maand en daar ging het al nee die eerste termijn werd niet betaald. De tweede termijn heb ik betaald van me geld ik had inmiddels weer 450 euro omdat hij zijn volledige uitkering weer had. En toen ging het weer goed mis. Praten konden we niet meer hij liep bij het ggnet en de psychiater zei dat ie niet zo moest doen. Als hij met de kinderen alleen was dat zei hij dat ik een hoer was en allerlei ziektes gooide hij eruit want ja dat was ik en ben ik nog steeds in zijn ogen. In februari heeft kwam ik thuis de kinderen waren uit logeren en hij had koffie voor me gezet. Ik zei dat ik zo ging zitten maar even wilde bijkomen omdat ik onderweg was geweest. Hij zei neem nu maar lekker knap je van op. Ik vertrouwde het al niet meer. En ja daar kwam het dat was een ware nachtmerrie. Ik nam een slok en hij meteen zo nu ga je zo slapen wordt je lekker moe kun je zo even afscheid nemen van je kind en dan zorg ik dat je nooit meer wakker wordt. Ik ga je strot doorsnijden want als ik jou niet mag hebben zal niemand je nog in de toekomst hebben. Ik werd helemaal panisch van angst. Ik probeerde weg te lopen maar hij was sneller dan mij. Hij ging naar de keuken om een mes te pakken en wilde me steken. Ik heb mezelf verdedigd en sloeg hem met me tas om de oren en hij pakte me aan de haren en sleurde mij de kamer door. Toen gaf die me een schop vol in me gezicht en ik raakte steeds meer in paniek begon te gillen in de hoop dat de buren het zouden horen. Maar helaas dat is niet gebeurd. Afijn om een lang verhaal kort te maken ik probeerde hem te manipuleren zo dat ie rustig werd en me met rust liet. Hij ging later naar boven en ik was helemaal van slag. Ben stiekem gaan kijken of inderdaad de kinderen er niet waren en gelukkig waren die er niet. En heb zelf op de bank gelegen dat deed ik al sinds hij vrij was. De volgende dag ja kun je raden was helemaal blauw in me gezicht en die dinsdag moest ik voor gesprek naar ozc. Ik wilde niet dat iemand mij zo zag want ik was zo bang geworden voor hem dat ik niet meer weg durfde te gaan. Maar het werd dinsdag en ik werd gedwongen om te gaan en ben gegaan en niet alleen want inmiddels was ie goede vriend van ons er ook om mij bij te staan. En daar zat meneer z en amk ik moest aangifte doen bij politie en dat durfde ik niet eens bang dat ze hem zo weer zouden laten lopen. Maar goed ben geweest daar werden afspraken gemaakt hij zou gaan want ja hij moest weg gaan omdat het niet meer veilig was. En een gedwongen opname ging niet. Maar hij ging niet hij bleef het gezin op spel zetten. Inmiddels was dat in half februari 2012. Toen in maart liep het zover weer uit de hand dat we de politie hebben gebeld en hem uit huis hebben laten halen, die avond nog aangifte gedaan tegen hem en hij ging een nacht de gevangenis in. Toen ging alles zo snel huiselijk geweld kwam erbij en hij kreeg een huisverbod van de burgemeester van 10 dagen die daarna verlengt werden met nog eens 18 dagen. Vanaf die tijd is die ook niet meer in de woning geweest om te slapen wel onaangekondigd komen maar meer niet. Toen hij net weg was geloof een dag of 4 kwam de rechtszaak voor de woning en deze ging om de wietplantage van 50 planten en de huurschuld. De rechter op de hoogte gebracht dat hij eruit was en nog meer dingen maar dit mocht niet meer baten want ja het was tenslotte ook mijn verantwoording. En ja meneer X was erbij en helemaal in zijn nopjes. Die man die weigerde ook maar te luisteren. Op 8 mei dit jaar werd er een vonnis uitgesproken de woning verlaten bij voorraad en alles wat er maar was. Toen sloeg me de paniek nog meer toe. Ik had een stille hoop dat ik wel mocht blijven maar nee helaas. De dag van de uitzetting was op 12 juni 2012 dit jaar dus. Maar er is nog meer. Het amk had een rapport gemaakt voor de kinderbescherming en ja ik moest op gesprek komen, heel gesprek gehad en uitgelegd en zij zou bij het eindgesprek van de laatste dag van uithuisplaatsing van mijn man erbij zijn. Die maandag dat was in april weet de datum niet meer was het gesprek hij mocht absoluut niet meer naar de woning en om de veiligheid te kunnen garanderen moest er een ots aangevraagd worden voor 3 maanden voor de veiligheid van de kinderen en ook voor mij. Ik voelde de bui had toch al geen vertrouwen meer in de instanties dus ja waarom zou ik dat dan gaan geloven. Ik was het er niet mee eens maar ja als het niet anders kon dan moest het maar. Het zou een spoedprocedure worden en voor 3 maanden werd er gezegd. Nou op dinsdag naar de kinderbescherming en ja hoor ik voelde me weer genaaid. Die zogenaamde spoedprocedure kon niet en er werd i.p.v. 3 maanden een jaar. En nu zit ik vast aan een jaar met een voogd. Maar dat is een ander verhaal. Mijn man stemde overal mee in ja hoor geen probleem, beter bla bla bla. Ik daartegen was er niet gelukkig mee maar er werd belooft de kinderen zouden bij mij blijven (Ja dus niet) en ook voor hulp gezien de omstandigheden. De voogd heeft wel contact gezocht voor een tweede kans beleid maar die werd afgewezen op 2 mei dit jaar. Want ja huurschuld was niet het probleem die wietplantage en mijn man was het probleem. Ik voelde me gewoon afgerekend op zijn fouten en ik mag er voor boeten. (Het verhaal wordt echt lang). Maar ik ben ik niet als ik niets probeer ik dacht in Nederland honderden hulpinstanties waar moet ik zoeken. En ja heb gezocht op internet op Google heb er neer zegt huisuitzetting en nu. Ben op de site eropaf gekomen gelezen gemaild en de volgende dag al contact gekregen en toen ging alles even snel zeg. Maar hier over in een ander blog wil je weten hoe het nu gaat met me kijk op twitter en volg me onder @wilma019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten